Objechać chmurę deszczową
Niedziela, 16 kwietnia 2017
· Komentarze(0)
Kategoria Czasówka
Po tradycyjnym zadość uczynieniu świątecznym i całym dniu goszczenia, w deszczowej ulewie, wpadliśmy do domu, późne popołudnie a za oknem pokazała się słoneczna szczelina, nie czekałem, aż pokaże się słońce wyskoczyłem na szybka jazdę przed koleją pompą....

....nie wziąłem aparatu ale telefon był, odchodząca chmura kierowała się na Sędzimirów a z jej końcówki nad Wartą (jak wyżej) jeszcze mocno lało, musiałem ją objechać więc kierunek Lubków....

....z Lubkowa na Wilczy las chmurne pejzaże....

...przed Szczytnicą, słońce wychodziło zza końcówki chmury, którą objeżdżałem i tu zaczyna się wyścig z kolejną, która zamajaczyła na horyzoncie....

...jeszcze w Szczytnicy odbijające się w asfalcie promienie przebijały powłokę UV i kłuły źrenice niemiłosiernie ale w Tomaszowie, kilka chwil po tej na zdjęciu słońce zniknęło za gęstą powłoka kolejnych chmur...

...jeszcze fota w Kruszynie i żarty się skończyły. Chmury gęstniały i gnały na wschód.
Gnałem i ja, fot już nie robiąc ryzykowałem odbijając na poligon, błękitu już nad głową nie było, w polach przemykały dziwne cienie - pozostałość po oślepiających odbiciach w mokrym asfalcie - ciemność opadła na trasę, w Łaziskach dopadł mnie żółty obraz - znak pełnego pęcherza - kolejne cenne minuty na przerwę w jeździe.
Na wyjeździe z Warty gdy w oko rzucił się widok Okola - powulkanicznych gór otulonych mlecznobiałą kołdrą chmur - jakiś "srak optakał" mi kaloryfer, do R. wjechałem na bezwietrznej ciszy i jedna kropla spadła na twarz, czy z chmur ona była czy z koła się wyrwała omijając błotnik? znaczenia już nie miała wypad zakończony, szybki, przyjemny i udanie suchy.;))))
Trasa stała, ta druga przez kol. Kraśnik.

....nie wziąłem aparatu ale telefon był, odchodząca chmura kierowała się na Sędzimirów a z jej końcówki nad Wartą (jak wyżej) jeszcze mocno lało, musiałem ją objechać więc kierunek Lubków....

....z Lubkowa na Wilczy las chmurne pejzaże....

...przed Szczytnicą, słońce wychodziło zza końcówki chmury, którą objeżdżałem i tu zaczyna się wyścig z kolejną, która zamajaczyła na horyzoncie....

...jeszcze w Szczytnicy odbijające się w asfalcie promienie przebijały powłokę UV i kłuły źrenice niemiłosiernie ale w Tomaszowie, kilka chwil po tej na zdjęciu słońce zniknęło za gęstą powłoka kolejnych chmur...

...jeszcze fota w Kruszynie i żarty się skończyły. Chmury gęstniały i gnały na wschód.
Gnałem i ja, fot już nie robiąc ryzykowałem odbijając na poligon, błękitu już nad głową nie było, w polach przemykały dziwne cienie - pozostałość po oślepiających odbiciach w mokrym asfalcie - ciemność opadła na trasę, w Łaziskach dopadł mnie żółty obraz - znak pełnego pęcherza - kolejne cenne minuty na przerwę w jeździe.
Na wyjeździe z Warty gdy w oko rzucił się widok Okola - powulkanicznych gór otulonych mlecznobiałą kołdrą chmur - jakiś "srak optakał" mi kaloryfer, do R. wjechałem na bezwietrznej ciszy i jedna kropla spadła na twarz, czy z chmur ona była czy z koła się wyrwała omijając błotnik? znaczenia już nie miała wypad zakończony, szybki, przyjemny i udanie suchy.;))))
Trasa stała, ta druga przez kol. Kraśnik.