Wzgórze radości

W stresie nie bywałym, wyskoczyłem na małą przejażdżkę po okolicznych wertepach, najwyższy punkt wśród pól, skąpany w słońcu przywitał mnie śmiechem. Śmiałem się do słońca, do gór, do zamku do zieleni wokół mnie i wszystko co mnie dręczyło co za serce trzymało - uleciało i zacząłem się śmiać, taki luz mnie dopadł na wzgórzu, które nazwałem wzgórzem radości.;)
Jeśli to ktoś czyta to Wesołych Świąt!!! :))))