nahtah

rowerowy blog

Info

Ten blog rowerowy prowadzi nahtah z miasteczka Raciborowice G. k/Bolesławca. Mam przejechane 80626.95 kilometrów w tym 5488.42 w terenie. Jeżdżę z prędkością średnią 19.43 km/h i się wcale nie chwalę.
Więcejo mnie.

Znajomi

wszyscy znajomi(35)

Moje rowery

7-NIMANT 22800 km

Kross Level R3 142 km

Statystyki zbiorcze na stronę

Wykres roczny

Archiwum bloga

Wpisy archiwalne w kategorii

nocna jazda

Dystans całkowity:	4539.31 km (w terenie 52.15 km; 1.15%)
Czas w ruchu:	197:19
Średnia prędkość:	22.85 km/h
Maksymalna prędkość:	439.00 km/h
Suma podjazdów:	4948 m
Suma kalorii:	55306 kcal
Liczba aktywności:	148
Średnio na aktywność:	30.67 km i 1h 21m
Więcej statystyk

Dane wyjazdu:

33.44 km 0.00 km teren

01:55 h 17.44 km/h:

Maks. pr.:33.10 km/h

Temperatura:1.0

HR max: (%)

HR avg: (%)

Podjazdy: m

Kalorie: kcal

Rower:8-NYSKEN

Parada

Niedziela, 11 października 2015 · dodano: 11.10.2015 | Komentarze 2

4,00 pobudka i stały plan zajęć przed wyjściem, o piątej jestem już na trasie, większość uczestników już jest, jadę na widok do Iwin i wspólna fota(moje zdjęcia puszczam w eter ale od innych uczestników raczej się nie doczekam)

Ruszam w stronę Bolca, na Koziej Górce mała obserwacja nieba i na Aleje Tysiąclecia gdzie zdobywam klucze do bramy dnia - brzask już widoczny...

.... zdjęcie robię na powrocie przed Wartą...

...spóźniony uczestnik, chmury go spowiły i nie mógł wcześniej dołączyć...

...fota mizerna ale Wenus najbardziej dokazywała...

...i nastał świt, mała parada planet dobiegła końca, najpierw zniknął Markury który był ale w chmurach i nie zdołał się przebić tak jak księżyc, potem pożegnał się Mars i Jowisz a Wenus postanowiła odprowadzić mnie do domu.
Umówiliśmy się na wielką paradę planet (sześć sztuk) w 2161, zadeklarowałem, że będę tylko na innym wehikule.;)))

Trasa stała, wymęczona bo na Nyskenie, zimno ale nocne wrażenia mocne.:)

Kategoria nocna jazda

Dane wyjazdu:

22.09 km 6.50 km teren

01:19 h 16.78 km/h:

Maks. pr.:37.60 km/h

Temperatura:8.0

HR max: (%)

HR avg: (%)

Podjazdy: m

Kalorie: kcal

Rower:8-NYSKEN

Wow!

Czwartek, 1 października 2015 · dodano: 01.10.2015 | Komentarze 0

Wyskoczyłem na nocną, stałą trasę ale jazda sprintem po asfalcie na Nyskenie, to czyste szaleństwo, w Iwinach zjechałem na szutry i to było to.
Emocje sięgnęły zenitu. Pod wieczór, który szybko zamienił się w noc, jeszcze zobaczyłem Karkonosze i lepiej się prezentowały z tej międzypolnej, niż z widokowego przed Iwinami.

Zachód przed Wartą.

W Warcie, jakiś jegomość próbował zejść z drogi rowerowej po skarpie przy moście a drugi mu pomagał, obaj na wysokim promilowym doładowaniu a moja obecność w danym momencie, podkręciła szybkość tego schodzenia, bo jegomość klapnął z tego powodu na plecy siarczyście klnąc.
Za Wartą jechałem już w ciemnicy a dusza z wysokości ramienia, przeglądała najbliższe otoczenie, w poszukiwaniu istot nocy.
Bez niespodzianek wyjechałem na szosę i dotarłem do Iwin na widok, skręciłem na szutry, bo mało mi było i pogrążony w ciemnościach szukałem drogi na R.
Oczywiście pomyliłem skręt w prawo, zrobiłem to o dwieście metrów za wcześnie i jechałem międzypolną zarośniętą trawą a miejscami przeoraną przez małorolnych.
W pewnym momencie - nagle - kilka par ślepi pojawiło się na mojej drodze, trwało to kilka sekund po czym zniknęły a w światło mojej lampy dostał się biały tył młodej sarny, która stała ogłupiała na drodze i nie wiedziała co począć, nie zatrzymywałem się bo dusza na ramieniu nie pozwalała i o mały włos bym złapał sarenkę za grzbiet, brakowało może z pół metra nim zdecydowała się dać nogę w pole.
Uf! Wrażenia nie samowite, pierwszy raz bujałem się po polach w nocy a tu dzików, saren, borsuków i lisów mnogo i jeszcze ten słuch, tak się wyostrza, że słychać najmniejszy szmer.:))))

Kategoria nocna jazda

Dane wyjazdu:

5.50 km 0.00 km teren

00:18 h 18.33 km/h:

Maks. pr.:30.30 km/h

Temperatura:27.0

HR max: (%)

HR avg: (%)

Podjazdy: m

Kalorie: kcal

Rower:8-NYSKEN

Perseidy

Środa, 12 sierpnia 2015 · dodano: 13.08.2015 | Komentarze 2

Jak zawsze - od lat - największe widowisko zasłaniają chmury i tyle z oglądania a taką nadzieją mnie nakarmiono, że w te upały będzie pogodnie. W Iwinach zobaczyłem na wschodzie rozświetlane na moment niebo a to znaczyło tylko jedno - burza. Zawróciłem zdegustowany bo w ten jeden dzień, mogłem się prędzej spodziewać chmur, niż w jakikolwiek inny. Mówi się trudno ale choć parę minut przed snem pojeździłem.;)))

Kategoria nocna jazda

Dane wyjazdu:

34.08 km 0.00 km teren

01:26 h 23.77 km/h:

Maks. pr.:45.60 km/h

Temperatura:9.0

HR max: (%)

HR avg: (%)

Podjazdy: m

Kalorie: kcal

Rower:7-NIMANT

Góra...

Czwartek, 26 lutego 2015 · dodano: 26.02.2015 | Komentarze 0

Dawno nie jeździłem a dziś, zachodzące słońce wyciągnęło mnie z domu huraganowo(zdążyć złapać purpurę widnokręgu - próba się nie powiodła) i dość szybkim tempem na pogranicze Iwin i Lubkowa.
Dojeżdżałem na szczyt podjazdu gdy drogę - prawie - zajechało mi auto - prawie bo właściwie zrównało się ze mną. Szok, zdziwienie, zaskoczenie, emocje spotkania.
Kumpel z podstawówki mieszkający w Gdyni wraz z małżonką ot tak, tutejszymi uliczkami, skracał sobie drogą do autostrady by odwiedzić siorę gdzieś tam.;)
Pogadali my chwilę no i w trasę a w trasie, spotkanie z kumplem z lat kawalerstwa i znowu parę słów i tak zeszła mi dzisiejsza przejażdżka.
Góra z górą się nie zejdzie a człowiek zawsze.:)
Widoki miałem wspaniałe lecz późno było i foty w ogóle mi nie wyszły, nawet te z kumplami.:)
Ale Wenus z Marsem był i ciepło było dopóki kołderka z chmur nade mną , chmur ubyło pokazały się gwiazdy ale i chłodek też a w dzień taaaakieeee piękne słońce.;)

Kategoria nocna jazda

Dane wyjazdu:

33.88 km 0.00 km teren

01:21 h 25.10 km/h:

Maks. pr.:43.80 km/h

Temperatura:1.0

HR max: (%)

HR avg: (%)

Podjazdy: m

Kalorie: kcal

Rower:7-NIMANT

My God - it's full of stars

Piątek, 16 stycznia 2015 · dodano: 16.01.2015 | Komentarze 3

Słońce od rana szeptało do duszy, burzyło krew, spinało mięśnie.
Drżało ciało i tak mocno chciało - jazdy onej, rowerowej.
Późno, bardzo późno zakończył się powrót z pracy - zakupy, obiad i tam tego i owego. Już chciałem zrezygnować z cichych planów krótkiej przejażdżki do Iwin lecz spieniona porannym nasłonecznieniem krew jeszcze buzowała. Wyrwałem się, lecz Dudysi się nie dało przekonać.
Pęd przez oświetloną główną R. Orzeźwił mój umysł, zaatakowany tysiącem myśli gnałem co tchu złakniony rowerowego wiatru.
Na wyjeździe ze wsi z nieboskłonu, spadło światło z Kastora i Polluksa a przez głowę przeleciała myśl, nie patrz w górę - i tak dojechałem na widokowy nad Iwinami.
Chwila postoju i kuken na wschodzącą konstelację Oriona musiałem spojrzeć to silniejsze ode mnie i to wrażenie - "My God - it's full of stars"
Wyrazisty, piękny majestat - zdawało mi się, że w jego mgławicach przy pasie, widzę rodzące się gwiazdy i powrót myśli - nie patrz w górę.
Powrót na trasę i kierunek - no cóż - zachodzący Łabędź a w nim Deneb(słońce tak wielkie i tak mocne w swym świetle, że gdyby było na pozycji Syriusza to oświetliłoby ziemię mocą odbijanego światła księżyca.)

Myśli kotłowały się nie spokojnie pod czaszką a pęd rozwiewał je niczym dym z nad paleniska. Za Wartą umysł wyciszył, "pustka jest wszechobejmująca niema swego przeciwieństwa........"
przeleciały mi słowa dawnego mistrza i zrobiło mi się ciepło pod kołdrą spokojnego umysłu.

Światła miasta przywróciły rzeczywistość i wpadłem w jego ulice roziskrzony jazdą. Nowy dywanik(asfaltowy) na starym chodniku wzdłuż "wariatkowa", tworzył piękną drogę rowerową a poruszając się po niej, miałem wrażenie bycia w innym mieście, bardzo ucywilizowanym rowerowo.
Powrót do natury - mimo wygód miejskich - uradował mnie bardzo i przy poligonie cyknąłem fotę gwiazdom. Było ciemno, że oko wykol a Aldebaran w Hiadach i Plejady nad nim wskazywały ochoczo na górującego Perseusza i Pegaza ciągnącego Andromedę ( i jak tu nie spojrzeć w górę!)

Rowerowy wiatr niósł mnie na powrót w domowe pielesze a przede mną na wschodnim firmamencie, już tylko Syriusz i Adara a gwiazdy z prawicy mojej skryły się w trawach pobocza - mróz pomyślałem, i gnałem dalej czując jak chmury zasnuwają niebo.
Jedynie planeta gdzieś nad lasem Iwin mocno skrzyła jeszcze - Jupiter a pod nim światła Iwin.
Dopadłem górki mojej stromej a chmury zabrały tysiące światów znad mojej głowy za którymi jest ich wielokrotność a dalej wielokrotność wielokrotności - nieskończoność.
Mknąc pod gwiazdami "........uświadamiam sobie tę pustkę i jestem przepełniony życiem, siłą i miłością wszystkich rzeczy."
Dawny mistrz uraczył mnie na koniec dalszym ciągiem mądrości swoich medytacji "....... jest to pustka żyjąca bowiem pochodzą z niej wszystkie postacie.":)

Kategoria nocna jazda

Dane wyjazdu:

32.80 km 0.00 km teren

01:14 h 26.60 km/h:

Maks. pr.:47.90 km/h

Temperatura:11.0

HR max: (%)

HR avg: (%)

Podjazdy: m

Kalorie: kcal

Rower:7-NIMANT

Poza czasem i świadomością

Poniedziałek, 10 listopada 2014 · dodano: 10.11.2014 | Komentarze 0

Dość późno niż planowałem, zrobiłem nocny wypad.
Pędziłem do Bolca nadświetlną, noc tak ciemna, że czułem się całkowicie zintegrowany z Nimantem i było tylko My i światło lampy z przodu. Światła lamp samochodów kojarzyłem jako mijane gwiazdy, szybko znikające, dookoła pusta przestrzeń, czerń nie przenikniona, głęboka, tajemnicza.
W Bolcu spotkanie z n1cram-em , "krótka" rozmowa i w drogę powrotną.
Na rondzie włączyłem nadświetlną i Kruszyn stał się faktem pod kołami. Przelot do parku przed cmentarzem i niespodzianka, ściana biała niczym mleko zderzyła się z naszą masą. "My" na ułamek upływającego czasu, zostaliśmy rozdzieleni, by jeszcze mocniej się zintegrować.
Nad świetlną musiałem wyhamować i po omacku w gęstej mlekowej zupie minąłem cmentarz, choć przez chwilę miałem uczucie błądzenia pośród grobów. Łaziska przeleciałem bezproblemowo czując jak mgła gęstnieje.
Lampka przestała spełniać funkcje tylko rozświetlała biel przede mną, do końca wsi, przydrożne lampy wspomagały moją jazdę ale za wsią zaczęło się wariactwo, zastanawiałem się miejscami czy nie lepiej by było zejść z rowera i go pchać.

Wjechałem w tę masę bieli (tak gęstą że aż płynną) z oporem nie wiadomej. Czas się zatrzymał a świadomość uczepiła się jednej, podwójnej linii w nadzieji, że wyciągnie mnie do światła teraźniejszości. Do Iwin zbliżałem się powoli, po omacku a z oddali z lewej, zbliżały się światła, zrozumiałem, że to droga do Lubkowa.
Świetlne kule wyłoniły się wprost na mnie nie zatrzymały się a ja byłem blisko, wyjeżdżały na mój pas ruchu, zjechałem na pobocze ale światła pruły na mnie więc ja w rów i nogami wbiłem się o skarpę by nie wpasć do tego rowu, byłem tuż tuż przed wjechaniem a światła ocierając się podmuchem o mój pęd zmieniły kierunek i pomknęły na Bolec - k....wa wymknęło mi się za znikającymi czerwonymi ognikami.
Odetchnąłem nasłuchując dźwięków z kufra - telefon, dzwonił TomSawyer.
Umówieni na jutrzejszy wypad odnalazłem drogę powrotną (świateł domostw dookoła "choć oko wykol" nie zobaczyłem) zjechałem do Iwin i w świetle lamp ulicznych, dotarłem do domu cykając parę fot przed wjazdem na górkę.:)

W świetle lampy błyskowej

pod górkę

Na górce bez lampy błyskowej

Kategoria nocna jazda

Dane wyjazdu:

43.72 km 0.00 km teren

01:43 h 25.47 km/h:

Maks. pr.:45.10 km/h

Temperatura:9.0

HR max: (%)

HR avg: (%)

Podjazdy: m

Kalorie: kcal

Rower:7-NIMANT

W noc ciemną

Sobota, 1 listopada 2014 · dodano: 01.11.2014 | Komentarze 0

Po standardowym objeździe cmentarzy w kilku miejscowościach z rodziną, przyszedł czas na rower.
Nie spiesząc się wypiłem popołudniową kawkę i zebrałem się na nocny wypad.
Cmentarz w Tomaszowie zaliczyłem spotykając brata na moście i TomSawyer-a który cyknął mi fotę. Potem był Kraśnik Górny i Kruszyn - tam foty nie wyszły.
Wyjeżdżając z Łazisk na poligon dopadł mnie chłód, momentalnie zeszły mgły. Do Warty jeszcze było okej ale już na wyjeździe poczułem osłabienie.
W bidonie tylko woda, rodzynki skończyły się jeszcze w Kraśniku(było ich tylko na jeden łyk) grześków pozbyłem się na poprzednich wycieczkach a tu zostało pięć kilometrów do domu. Zjazd w Iwinach pozwolił na chwilę oddechu ale na zakręcie, kiedy trza było docisnąć pedały, poczułem jak odcina mi prąd, spadek mocy katastrofalny, z każdym metrem zbliżającym mnie do celu słabłem, odliczając pozostały dystans , jeszcze cztery, jeszcze trzy, dwa, jeden kilometr i w końcu moja górka.Tak moja górka, tylko że pod nią musiałem rower wepchać a nogi jak z waty, zacząłem się trząść i z osłabienia i z zimna ale w końcu dotarłem pod drzwi, jeszcze rower do piwnicy i na drugie piętro. Zdarłem ciuch na wieszak i do kuchni zatankować moc utraconą, wyssaną chłodem przejmującym, nie spodziewanym, zdradliwym.
W końcu usiadłem nasycony do telefonu i potwierdziłem jutrzejszą wycieczkę z Tomkiem.:)

Fota w Tomaszowie, cykał TomSawyer.:)

Kategoria nocna jazda

Dane wyjazdu:

43.78 km 0.00 km teren

01:45 h 25.02 km/h:

Maks. pr.:42.30 km/h

Temperatura:15.0

HR max: (%)

HR avg: (%)

Podjazdy: m

Kalorie: kcal

Rower:7-NIMANT

Ciemną nocą

Poniedziałek, 20 października 2014 · dodano: 20.10.2014 | Komentarze 0

Trasa; R, Iwiny, Lubków, Tomaszów, Kraśnik. Kol., Kraśnik Górny, Kraśnik Dolny, Chościszowice, Bolesławiec, obwodnica, Kruszyn, Łaziska, poligon, Łaziska, Warta, Iwiny, R.
Chmury rozstąpiły się i gwiazdy błysnęły na moment i chwilę to trwało i chmury szczelnie je zasłoniły i powiało chłodem z zachodu. Jazda nocą to inna bajka, inne doznania ale warto.:)

Kategoria nocna jazda

Dane wyjazdu:

33.88 km 0.00 km teren

01:21 h 25.09 km/h:

Maks. pr.:44.00 km/h

Temperatura:15.0

HR max: (%)

HR avg: (%)

Podjazdy: m

Kalorie: kcal

Rower:7-NIMANT

Zdobyłem "Afrykę"

Niedziela, 19 października 2014 · dodano: 19.10.2014 | Komentarze 3

Rowerowy wypad na ścieżkę geoturystyczną po dawnej kopalni Babina w Łęknicy w obrębie Łuku Mużakowa nie wypalił przez czynniki nie zależne od nas. Pozostało nam zrobić wypad autem pod sam obiekt i odbyć wycieczkę pieszo, pomysł ten pozwolił nam zabrać ze sobą kuzynkę Beaty a mnie osobiście zrealizowanie obejścia jeziora "Afryka" dookoła i postawienie swej stopy na cyplu o nazwie "grzbiet słonia".
Ostatnie kolory jesieni - niknące w szalonym tempie zakańczania rocznego cyklu życia - łowiliśmy bezkrwawo w swe obiektywy, by utrwalić piękno natury na czas nadchodzącej zimy.
Piękno które doświadczaliśmy podczas wędrówki od jeziora do jeziora, pozostawiło w nas uczucie, że dusza w postaci naczynia jest przepełniona doznaniami widzianymi w raju przez przodków i zadałem sobie pytanie czy do tego naczynia jeszcze się coś zmieści?
Odpowiedź nie czekała, przyszła wraz z parującą, ciepłą, zieloną herbatą, którą uwielbiam raczyć swój organizm.
Piękno w duszy blednie, traci wyrazistość i jak smak herbaty niknący w ustach, codziennie trzeba spożywać ów napój by organizm utrzymać w dobrej kondycji, tak dusza musi mieć piękno za pokarm by trwać w doznaniach graniczących z ekstazą popychającą do działania.:)
Cykaliśmy fotę za fotą czerpiąc energię z kolorów otoczenia jezior i ich samych, zachwycaliśmy się szutrowymi drogami w komponowanymi w leśne ostępy, podziwialiśmy inżynierię wykonania tego kompleksu turystycznego i z szacunkiem bez hałasowania posuwaliśmy się wolnym tempem by nie przeoczyć czegoś wartego zobaczenia.
Beata i Wiola nie zaryzykowały przedzierania się przez chaszcze wokoło "Afryki" a mnie popychało mocno by je obejść. Pierwsze kroki w las natknęły mnie na lochę z już takimi średniej wielkości potomstwem.
Usłyszałem tylko dwa chrumknięcia i w odległości jakieś dwudziestu metrów trzy dziki uszły w las.
Stanąłem jak wryty ale bez paniki i próbowałem wyjąć aparat ale w dłoniach miałem kijki nordic walking a zwierz nie będzie czekał w pozie i umknął.
Ruszyłem po cichu dalej wzdłuż brzegu podziwiać czerwień wody i erozję pokopalnianych odpadów na przeciwległym brzegu....cdn jutro.
No to dziś - wedle obietnicy - dalszy ciąg.
....... przedzierałem się to zaroślami to brzegiem jeziora, momentami taplając w błocie nasiąkniętym wodą o smaku octu, w końcu szedłem już tylko brzegiem obserwując erozję brzegu. Ciekawe formacje spowodowane ulewnym deszczem lub tu dzież wiatrem mocnym, wprawiały mnie w zachwyt z odczuciem pobytu w jakimś odległym egzotycznym świecie, gdzie pewnie nigdy nie będzie mi dane być.
Wędrowałem tak do celu (wieża widokowa) bacznie obserwując czy w mieniącej się na rudawo a czasami złocisty kolor wodzie jakieś żyjątka pokażą swą egzystencję lecz tylko martwa toń, zionęła z głębin jeziora zwanego "Afryka".
Osiągnąłem najpierw mały cypel a nie doczekawszy się foty ze strony towarzyszek, ruszyłem do największego zwanego "grzbiet słonia".
Wdrapałem się na wysoki wał i doszedłem do samego końca gdzie wypatrzyłem jak z lasu wyłaniają się Beata i Wiola niczym "amazonki" polujące z fleszem w ręku.
Schodziły schodami nad brzeg u podnóża wieży cykając mi fotę za fotą, zadowolony z osiągniętego celu zawróciłem by po drodze natknąć się na łeb psiego smoka z filmu "Niekończąca się opowieść".
Towarzyszki wycieczki spotkałem na ławeczce za wieżą przy której sporo turystów oblegało tę fortyfikację w celu zdobycia jej i wydarcia widoków z nad horyzontu. dostałem jabłko i ruszyliśmy na łowy do Łęknicy na bazar.
Powrót przez Przewóz gdzie okukaliśmy wieżę po dawnym zamku z czasów Księstwa Żagańskiego w którym był więziony jego słynny Książę.
Wróciliśmy pełni energii, zostawiając Wiolę w Bolcu , obiad i kawka dodatkowo zmobilizowała mnie na nocny wypad rowerem na stałą do Bolca. Beata, że nie lubi nocnych eskapad została przy obróbce zdjęć.
Noc była przepiękna a gwiazdy skrzyły się na niebie aż po linię horyzontu, ujawniając swe tajemnice o wielkości kosmosu.
Z północy na południe od Perseusza po Skorpiona galaktyka przecinała czerń nocy a najjaśniejsza z gwiazd to Antares w Wolarzu i konstelacja Pegaza co Andromedę za sobą ciągnął a w niej nam sąsiednią galaktykę wędrującą na kolizję z naszą, tej nocy można było ją zobaczyć gołym okiem - fakt, że to ledwo widoczna mgiełka ale widoczna.;)
Zatrzymywałem się na poligonie i na widokowym w Iwinach, one zawsze wprawiają mnie w podziw i zmuszają do kontemplacji ale kark od tego boli więc powrót szybki i do łóżka spać.:)

Foty za jakiś czas;)

Jakiś czas minął oto one.;)

Mini zatoczka a za mną dziki

Nahtah w akcji

Moja kobieta

Psi smok jedna z wielu rzeźb ale każdy widzi swoją wyobraźnią

za jeziorem formacja pod którą byliśmy, obok pomost i schody nad sam brzeg jeziora

Pierwszy cypel, ze szczytu fota taka, nawet plaża mini by była tylko woda nie do kąpieli

Brzegiem ciekawiej się szło

Kijów nie zostawię;)

Na grzbiecie słonia

Kategoria nocna jazda, Nordic Walking

Dane wyjazdu:

36.93 km 0.00 km teren

01:30 h 24.62 km/h:

Maks. pr.:43.70 km/h

Temperatura:18.0

HR max: (%)

HR avg: (%)

Podjazdy: m

Kalorie: kcal

Rower:7-NIMANT

Rynek

Czwartek, 9 października 2014 · dodano: 09.10.2014 | Komentarze 1

Przed kolacją, po zachodzie słońca, wypad na stałą i do Bolca, objazd Bolesławieckiego rynku - pięknie oświetlone kamieniczki i ratusz robiły wrażenie przytulnego miejsca i zachęcały do zatrzymania się na kontemplację, zadumę, wyciszenie.
Fontanna tryskająca wodną energią lecz nie podświetlona jeszcze, szumiała uspokajająco. Ruch niewielki a nieliczni zgromadzeni, pogrążeni w dyskusjach, ledwie dostrzegli rower poziomy przemykający po bruku rynku.
Ciepła, bezchmurna noc rozświetlona blaskiem księżyca.
Powrót obwodnicą na Kruszyn i mały przystanek przed poligonem, rozkoszowałem się przez chwilę spokojem nocy i widokami na niebie, pośród pól, po których gdzieś w oddali traktor buszował orząc glebę.
W nielicznych gwiazdach wypatrzyłem Capelle w Woźnicy wschodzącej na północy, na zachodzie górował Arktur w Wolarzu, na południu wydawało mi się, że Antares w Skorpionie zamigotał pojednawczo ( to gwiazda większa od naszego słońca o setki razy i czerwona jak Mars).
Wschód opanowała pełnia księżyca, w jego kierunku jechałem i miałem wrażenie telepatycznej konwersacji ze srebrzystokolistym towarzyszem ziemi.
Nade mną, letni trójkąt wyostrzył liderki Wegi i Lutni, Altair jasny był również ale towarzyszkom nie dorównywał.
Nie pędziłem, przyjemność jazdy jakoś tak się spotęgowała, że szkoda było mi wracać ale zaraz poczułem lekkie ukłucie w sercu na myśl, że w pewnym sensie zdradzam Dudysie, samotnie rozkoszując się i jazdą i widokami nocnymi - przyspieszyłem jakby to miało pomóc w odpędzeniu tych myśli, w jakiś dziwny sposób wprawiających mnie w zakłopotanie. Aleją latarń dotarłem do domu i tyle.:)

Kategoria nocna jazda